Ցավալին այն է, որ մեզանից հեռացածների մասին հիշողությունն էլ է մեզանից հեռանում… …Մոտակա գյուղի ճանապարհից Սպիտակի մայրուղի մտնելու պահին կարծես մեքենայիս ղեկը խլեին ձեռքիցս: Մեքենայի առաջամասն անկանոն վերուվար արեց, այս ու այն կողմ ճոճվեց: Ես մտածեցի՝ անվադողերը փախան մեքենայի տակից: Չհասկանալով՝ ինչ է կատարվում, ստիպված արգելակեցի եւ դուրս եկա մեքենայից… Եվ… Տե՜ր իմ Աստված, չեմ … Read more
Սկիզբը՝ այստեղ: «Հիշողություններ Գերմանիայի ու գերմանացիների մասին» իմ անտիպ գրքից … Ամեն անգամ Գերմանիա կատարած իմ այցելություններից հետո, անմոռաց հիշողություններով եմ վերադառնում եւ շտապում՝ թղթին հանձնել դրանք։ Ի տարբերություն նախորդ այցելությունների, այս անգամ մի քիչ ավելի մոտիկից ծանոթացա այնտեղի դպրոցների որոշ կարգ ու կանոններին։ Խորհրդային դպրոցների ուսումնական ծրագրերն ու ուսումնառության ընթացքը, շատերի պնդմամբ, համաշխարհային կրթության … Read more
Հաճախ բացում եմ խունացած նրա նամակներն ու հիշուղությունս կինոժապավենի նման սկսում է ցուցադրել անցյալի երջանկագույն «կադրերը», որոնք կարծես մխիթարանք լինեն անցյալի դաժան, սոսկալի իրականության հեռացած մորմոքներից… Ու մտածում եմ՝ մի՞թե մարդկային սիրտն այսքան տառապանք ու անմարդկային զրկանքներ կարող էր կրել ու գոյատեւել, նորից հառնել փյունիկի նման ու երբեմն էլ՝ օգնության ձեռք մեկնել դժվարին իրավիճակներում հայտնված … Read more